'A marked woman'

Daar zijn we weer. Afgelopen twee weken hebben we nogal wat problemen gehad op het werk omtrent gastroenteritis (buikgriep). Eerst werd er op OverbeekLodge gedacht dat er een uitbraak was. Dit leek vals alarm. Echter, een week later kreeg onze eigen Suzan, die hier bij ons leeft,op donderdagavond last van gastro. Omdat we bij elkaar wonen en op verschillende afdelingen werken, mochten we alle vijf niet naar het werk vrijdag. Een vervroegd weekend dus. Linda en ik hebben die vrijdag lekker gelopen, naar Lilydale en naar Lilydale Lake. Was erg mooi, helaas regende het. Gelukkig had ik een poncho meegenomen, dus zo gek als ik ben, zijn we gewapend met poncho en umbrella gaan lopen. Zie foto’s!

Gelukkig was Suzan snel klaar met haar gastro, dus mochten we maandag weer naar het werk. Helaas bleek er toch een gastro-uitbraak te zijn. Het weekend waren de staff-members met bosjes uitgevallen met diarree en braken. Ook de elders van Overbeeklodge hadden er last van, dus niemand mocht van de ene kant van de straat naar de andere kant lopen.
Nu, inmiddels 2 weken verder, heeft Overbeeklodge nog steeds last van gastro en Prinses Margriet niet. Dus ik zit goed en Linda, Lobke en Suzan zitten in het gevarengebied. Dit heeft als resultaat dat Linda en ik alleen contact op het werk kunnen hebben via chat. Dit is best lastig, als je samen aan een project werkt. Maar we weten ons te redden.
Het project gaat al best goed. We hebben voor ons zelf al op een rijtje gezet wat we willen uitzoeken en hoe we onze tijd willen besteden. We zijn zelfs al begonnen het met het lezen van artikelen wat nog niet mee valt.

Op het werk ben ik inmiddels ook competent gevonden om de medicijnen zelf te mogen delen. Vind het nog wel moeilijk om te doen, omdat ik niet alle merknamen ken. Ik moet dus nog een hoop opzoeken terwijl ik bezig ben, maar ik leer steeds meer en het gaat steeds beter! Go Maraka dus! (yep, Marieke is moeilijk om uit te spreken, dus wordt het altijd Maraka).

Gisteren wilde het plaatje weg gaan brengen naar de tatoomeneer, zodat hij alvast kon gaan schetsen en mij in kon plannen. Ik had de keuze: vandaag of ergens na 22 okt.,,, Juist, doe maar vandaag? Ik ben dus vanaf zaterdag 17 september 2011 ‘a marked woman’ zoals Lee mij noemt.
Nu 3 maal daags smeren.

De andere meiden zijn dit weekend naar Sydney, dus het is rustig thuis! Konden we vandaag uitslapen, worden we wakker gebeld, zit Lee in het ziekenhuis met Kira. Blijkbaar hadden ze ons al de hele morgen willen bereiken dat Milly (de hond) toch echt naar buiten moest! Natuurlijk wisten ze ook te melden dat Kira slechts 5 hechtingen in d’r bolletje heeft gekregen en nu hoofdpijn heeft. Ze was op stap geweest en toen was er een fles op haar hoofd gegooid. Blijkbaar had ik al een mooie foto op mijn telefoon staan, maar die had ik natuurlijk te laat gezien.
Vandaag dus een rustig dagje, wellicht gaan Linda en ik dadelijk nog even naar Lilydalelake lopen.
The weatherforecast for tomorrow: 27 °C. We zijn benieuwd! Waarschijnlijk zal de verwachting nog zakken tot ongeveer 20 graden. Het is moeilijk in te schatten! Doen ze in NL toch beter, hulde aan de KNMI!

Tot de volgende keer!
Liefs xx