Busy Busy Busy!

Om te beginnen, iedereen een gelukkig nieuwjaar! Hopelijk heeft iedereen het naar zijn zin gehad?
Onze feestdagen waren in ieder geval anders dan dat we gewend zijn. Op kerst avond ben ik samen met Linda naar de kerk geweest. De mis leek op het geen ik gewend ben in Nederland, dus dat viel mee. ’s Avonds hebben we eigenlijk niets meer gedaan, dat was wel wennen!
Op kerstdag zijn we gaan ontbijten bij Dehan, Kylie en de kids. Het was stinkend heet, ik had helemaal neit het gevoel dat het kerst was!
Toch stond mij een aangename verrassing te wachten, Staf was namelijk met de trein vanuit Sydney gekomen om kerst met ons te vieren! Hoe kewl, hoe liev? Volgens mij was ik het gelukkigste meisje van de wereld! Ik wist niet waar ik het zoeken moest, zo blij. Iedereen wist er achteraf van, behalve Linda en Marieke natuurlijk.
Afin, ontbijt was erg gezellig, slechts twee glazen gesneuveld door los lopende Jet. Altijd leuk kleine kinderen!

’s Middags hebben we een late lunch bij ons thuis gehad. Lee had veeeeeel gehaald en gemaakt! Een hele bout lam, kalkoen, kip. Ik zeg: lekker lekker. Van de restjes hebben we nog een week kunnen eten! Gelukkig hadden we Staf, hij heeft met alle left-overs wel wat verzonnen!
Ook deze kerst heeft de Kerstman ons kunnen vinden, we zijn flink verwend! Allemaal kleine, platte cadeautjes, die niet te veel wegen. Slimme Kerstman, hij heeft er ook over nagedacht dat we alle crap weer mee naar huis moeten nemen! Bovendien, sieraden zijn altijd welkom.

Boxingday (tweede kerstdag) zijn Linda, Lee, Staf en ik gaan shoppen in Knox city. Boxingday betekend uitverkoop, en waar uitverkoop is, gaan Linda en Marieke graag! Afin, lekker geshopt, maar niets gekocht! Linda heeft natuurlijk weer de nodige schoenen gescoord, dus die is ook weer blij.
De dagen na boxingday hebben we gewoon gewerkt, want dat moet ook gebeuren!

De laatste vrijdag van 2011 is Staf mee naar het werk gekomen. Samen met Lee heeft hij de oliebollen gebakken en appelringen gemaakt. Ook heeft hij nog even gebuurt met de elders, die stuk voor stuk gek op hem zijn. Trots!

Maar toen, oud op nieuw. Ik had nog een ticket weten te scoren voor Staf, die moest immers ook weer terug naar Syndey om Nieuwjaar met ons te vieren. Op de valreep hebben we nog een hotel geboekt in een suburb van Sydney.
We hadden een goed plaatsje gezocht, dachten we. De sfeer was erg gezellig en er was genoeg alcohol om ons vloeistofpeil hoog te houden. Van het vuurwerk hebben we weinig meegekregen, de plek was toch niet zo goed! Stond een mega groot gebouw in de weg, beetje jammer. Dat mocht voor ons de pret niet drukken, we hebben genoten! Je viert het letterlijk samen met alle mensen die bij je staan. En dat waren er een hoop. Na middernacht zijn we de menigte achterna gelopen en hebben we veel lol gehad. Rond half 5 waren we weer terug in het hotel. Wat een tijd, wat ene belevenis!

Nieuwjaarsdag had ik slechts een kleine kater, die al snel weg was na een goed Subway ontbijtje. We hadden besloten Bondi beach te gaan verkennen, aangezien ik daar erg graag naartoe wilde. Zo gezegd, zo gedaan. Met de trein, richting Bondi.
In het echt is het nog mooier dan bij de televisie serie! Ik heb mijn ogen uitgekeken. Ondanks dat het warm was, heb ik mijn zoektocht naar the famous ‘Maxi’ doorgezet. En met succes! Ik had hem al snel gespot en heb dan ook snel heel verlegen om een foto gevraagd =D
De golven waren zo hoog, hoe tof was dat! Ik weet nog dat ik als klein kindje in de zee ging met zus en papa, en er was een mistral. Die golven waren even hoog als die wij ervaren hadden op Bondi! Goede uitdaging om je hoofd boven water te houden en je bikini aan.
Omdat het zo warm was, had ik natuurlijk al snel een migraine te pakken, gelukkig was het tijd om weer naar het vliegveld te gaan. Het valt nog niet mee om in korte tijd van een stevige migraine af te komen, mede doordat de tabletten die ik probeerde te nemen, er ongeveer 10 min later weer uit kwamen. Maar, voordat we in het vliegtuig stapten, wastie helemaal weg! Jaj. Mede dankzij de goede zorg van Staf en Linda natuurlijk!

Donderdag hebben we onze laatste dag gewerkt. Het was een zeer emotioneel afscheid. Ik heb wel gemerkt hoe close je kunt worden met de mensen met wie je samen werkt. Ik realiseerde dat ik veel nieuwe persoonlijkheden heb mogen leren kennen en ben hier dan ook heel dankbaar voor. Het werk had geld ingezameld voor ons afscheidscadeau. Dit was uiteindelijk een giftcard met de nodige dollars erop om eten te kopen voor het reizen. Hoe fijn is dat? Achteraf bleek er nog wat over te zijn, dus hebben ze dat in een potje bijgeleverd!

Vandaag hebben we Floortje opgehaald. Wat was ik blij haar weer te zien, heb haar dan ook heel trots bij iedereen geïntroduceerd als mijn grote zus, die net afgestudeerd is als DIV1! We hebben snel een rondje gedaan over alle afdelingen van het werk.
Op het werk moesten we ook nog afscheid nemen van een afdeling. Afscheid nemen is niet leuk. Ik heb dan ook tegen iedereen gezegd: tot de volgende keer. Ze moesten wel lachen.

Vanavond hadden de mannen het fantastische idee om een barbie te organiseren. Zo gezegd, zo gedaan! Lee, Floortje, Linda, Staf, Dehan, Kylie, Ryder, Jet, Kyle, Alley en deze muts. Dat gaat gezellig worden.

Voorlopig is dit de laatste blog, morgen gaan we de Juicy car ophalen, zodat we our little big adventure kunnen beginnen. We hebben er alle vier zin in, het gaat top worden!

Tot snel lieve lezers!